Bouwwethouder Bas Kurvers gaat in het nieuwe jaar maatwerkafspraken maken met de Rotterdamse woningcorporaties over mantelzorgers die gedurende langere tijd inwonend waren bij een ouder en niet in het huis mogen blijven wonen na overlijden van die ouder. In zo’n situatie is sprake van een schrijnend geval en past een menselijke oplossing. Dat kan ook bemiddeling zijn om een andere woning te vinden.

Op dit moment zijn de regels sluitend en worden voorkomende situaties door de corporaties beoordeeld. Erfgenamen krijgen twee maanden de tijd om de woning leeg te halen, bij inofficiële medehuurders zes maanden. In die zes maanden laten de corporaties geen ‘officiële’ huur betalen, maar een ‘gebruiksvergoeding’.

Deze gebruiksvergoeding is qua hoogte bijna hetzelfde als de huur, maar er is geen recht op huurbescherming. Volgens de huidige regels kunnen inwonende kinderen alleen medehuurderschap aanvragen als het kind altijd de ouderlijke woning heeft bewoond en daar al die tijd was ingeschreven.

‘’Daarom adviseren corporaties families als ze later weer bij hun ouders willen gaan wonen om mantelzorg te verlenen, om hun woning niet op te zeggen: het mantelzorgen kan in theorie maar enkele maanden gaan duren, waarna de mantelzorger volgens de regels geen aanspraak kan maken op de huurwoning. De corporaties bevestigen dit in een brief’’, aldus wethouder Kurvers, die bezien in het licht van de gevoeligheid van het onderwerp nu met de corporaties aan tafel gaat voor mogelijk een versoepeling. Hij schat in in maart met het antwoord te komen.

Het probleem was aanhangig gemaakt door de fractie van Denk naar aanleiding van een schrijnende situatie rond een 24-jarige dochter die haar huis uit moest na overlijden van een ouder in Amsterdam en eerder haar eigen woning had opgezegd. Denk vroeg hoe de regels in Rotterdam waren.